مجموعه باغ صفوی (باغ سعادت آباد، باغ فرهنگی قزوین، دولتخانه صفوی یا ارگ تهماسبی) مربوط به دوره صفوی – دوره قاجار است و در قزوین، مابین خیابان هلال احمر و پیغمبریه، سبزه میدان و خیابان سپه واقع شدهاست. مجموعه باغ صفوی دارای بیش از ۶ هکتار وسعت میباشد و از سردر عالیقاپو در شمال و ابتدای خیابان سپه قزوین آغاز شده و در انتها به محوطه کاخ چهلستون قزوین اتصال مییابد و در طول مسیر خود با گذشتن از چندین حیاط و محوطه باز، میتوانید از آثار و بقایای بهجا مانده از دورههای مختلف صفوی، افشاریه، زندیه و قاجاریه را یکجا مشاهده نمایید. شهر قزوین در عصر صفویان، به علت قرارگیری بر سر راه جاده ابریشم و شرایط جغرافیایی و سیاسی آن زمان، حایز اهمیت شد. به همین دلیل، توانست تا مدتی عنوان پایتختی صفویان را نصیب خود کند. انتقال پایتخت از تبریز به قزوین باعث شد تا بناها و عمارتهایی با شکوه و در شان پایتختی آن، در این شهر بنا شود. از جمله این عمارتها و بناها میتوان باغ صفوی را نام برد؛ که مجموعهای از چند بنا میباشد.
از اشعار عبیدی بیک شیرازی:
عرصه این روضهٔ عشرت مدار | تختهٔ نردیست به نقش و نگار | |
گشته دو سطح متقاطع دو چار | چار خیابان ز دو سطح آشکار | |
فاصلهٔ نظم خیابان درو | دیدهٔ عقل آمده حیران درو | |
شکل خیابان ز یمین و یسار | حاشیه اش گشته بنقش و نگار | |
جوی ز هر سو شده زنجیره اش | دیده ادراک شده خیره اش | |
پهلوی هم عرعرو بید و چنار | سایه فکن بر گل نازک عذار | |
از در این روضه جنه نشان | تا بسر حوض خیابان کشان | |
راست رهی از پی کسب کمال | آمده از قبله بحد شمال | |
تا بسر حوض خطی مستقیم | کرده بعرضش خط دیگر دو نیم | |
گشته خیابان دگر زان عیان | ازحد مغرب سوی مشرق کشان | |
در وسط باغ به وضعی سعید | گشته یکی سطح مربع پدید | |
قایمه تاک سر افراخته | سایه به هر کنج وی انداخته |
در بخش دیگری از اشعار عبیدی بیک شیرازی:
جویش ز دو سوی در روارو | بر رسته زجوی سبزهٔ نو | |
بر جو ز دو سوی بید عرعر | افراخته تا بکهکشان سر | |
مابین دو سر بلند دیوار | بر سبزهٔ دلپسند هموار | |
سایه ز درخت و گل فتاده | کمخای زمردی گشاده | |
یکسوی در سعادت آباد | کز باغ بهشت میدهد یاد | |
یکسوی در سرای شاهی | منزلگه رحمت الهی |
این اثر در تاریخ ۲۷ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۲۶۸۰ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیدهاست.