سه نوع دوستی از دیدگاه ارسطو
1- دوستی بر اساس فایده مندی و منفعت و نفع متقابل : مبنای این نوع دوستیها، فایدهای هست که دو دوست در موقعیتهای مختلف به هم میرسانند. مثلاً يكى كارمند بانك است، يكى كارمند شهردارى است با كارمند بانك دوستى مى كنم كه برايم وام جور كند و يا وقتى بانك رفتم كارم را زودتر راه بيندازد، در مقابل هم كارمند شهردارى كار كارمند بانك را در شهردارى راست و ريز مى كند. اشكال اساسى اين دوستى در اين است كه با توقف استفاده يكى از ديگرى ، دوستى بصورت اتوماتيك قطع ميشود.
2- دوستی بر اساس لذت و علایق مشترک : مثلاً ما به فلان ورزش علاقه داريم و بر پايه آن ورزش با هم رابطه برقرار مى كنيم و وقت مى گذرانيم، مثلاً كوه مى رويم، فوتبال بازى مى كنيم. يا مثلاً علائق مشترك سياسى، دينى و يا اعتقادى داريم و حول عقيده مشترك اين علائق منظماً همديگر را مى بينيم و رابطه مان صميمى تر مى شود. اين رابطه به اين خاطر متوسط است كه احتمالاً با تغيير علائق هر فرد چرخه دوستى به راحتى متوقف ميشود و دوستى ادامه نمى يابد و يا در موارد اعتقادى با تغيير اعتقاد در يك روز دوست صميمى ديروز، دشمن خونى امروز ميشود.
3- دوستی بر اساس خوبی ها و فضایل مشترک : اين رفاقت بالاترين مرحله رابطه ممكن بين دو انسان است. جان جانان شب و روز از بودن باهم لذت مى برند. به موفقيت هم حسادت نمى كنند كه هيچ، موفقيت يكى همان احساس را در ديگرى مى انگيزد و در غم دوست، رفيق را بايد دلدارى داد. صمیمیتها در این نوع دوستیها نه به خاطر منافع فردی که صرفا به خاطر مبانی فکری، ارزشها و حال مشترک افراد است.
روابط عمومی انتشارات بین المللی حوزه مشق