۱/لطفاََ خودتون رو برای مخاطبین ما معرفی کنید:
به‌نام خدا سمیه امامی هستم، از استان گیلان شهر زیبای رشت، با مدرک تحصیلی کاردانی تربیت معلم.
۲/علاقه‌ی شما به ادبیات از چه زمانی شروع شد؟
از کلاس سوم ابتدایی که بودم تمایل به نوشتن در خودم را کشف کردم و شروع به نوشتن داستان‌های کوتاه می‌کردم.
۳/از چه زمانی شعر گفتن برای شما جدی شد؟
از نوجوانی شعر گفتن برایم به موضوعی جدی‌تر تبدیل شد.
۴/نظر خانواده در مورد شعر گفتن شما چه بود؟
خانواده بسیارحمایت می‌کردند خصوصا پدرم که بهترین مشوق من بود.
۵/در چه قالب‌هایی شعر می‌گویید؟
شعر نو
۶/در بین شاعران بعداز انقلاب کدام را موفق می‌دانید؟
سیمین بهبهانی. سید علی صالحی.سهراب سپهری
۷/به نظر شما شعر گفتن قابل یاد گرفتن یا ذاتی است؟
به نظر من شعر گفتن ذاتی است که البته در کنارش یادگیری هم نقش مهمی در پیشرفت یک شاعر ایفا می‌کند.
۸/موضوعات و مضامین اشعار شما بیشتر چیست؟
سبک عاشقانه وگاهی اجتماعی
۹/آثار چه شاعرانی را بیشتر مطالعه می‌کنید و در سرودن تحت تاثیر کدام شاعر هستید؟
سرودن شعر تحت تاثیر شاعرانی چون فروغ فرخزاد. نیما یوشیج و سهراب سپهری بوده‌ام واز شعرهایشان الهام گرفته‌ام
۱۰/به عنوان شاعر جوان انتظار دارید در شعر به چه افقی دست پیدا کنید؟
تا جایی پیشرفت کنم که بتوانم با شعرهایم و با زبان احساسم حرف‌هایی برای گفتن داشته باشم و قلب‌هایی را به دنیای زیبا به عشق به زندگی امیدوارتر کنم
۱۱/چه آثاری از شما به چاپ رسیده و در چه جشنواره‌هایی شرکت کرده و برگزیده شده‌اید؟
بله کتاب مشترک دیگری که در مراحل چاپ به‌سر می‌برد با عنوان ریسه‌های دلتنگی. خیر در جشنواره‌ای برگزیده نشدم.
۱۲/انجمن‌ها چه تاثیری بر شعر شما گذاشته است؟
کمکی که انجمن‌ها می‌کنند باعث می‌شوند که با سبک‌های مختلف شاعران و نویسندگان دیگر آشنا شویم و ایده‌های جدید و نو در ذهن تداعی شود و با دید تازه‌تری به شعر نگاه کنیم.
در پایان یکی از شعرهاتون رو برای ما بنویسید.
کنار می‌زنم
پرده‌ی مخملی
آسمان را
ابرهای موزیکال
رژه بادهای رقاصه
طنین سوزان
آفتاب مقدس
از شکاف علف‌های
ظرافت
و نقش شمایل‌ات
که از پاشنه‌ی
سنگچین‌ها
هویداست
سمیه امامی