۱/لطفاً خودتون رو برای مخاطبین ما معرفی کنید
فرهاد نقی زاده درازکلا ، متولد تابستان ۱۳۵۴، اصالتاً اهل مازندران، منطقه زیبای بابلکنار. طنز نویس و شاعر، پژوهشگر شیمی و آینده نگری علوم و فنون همگرا. دارای ۴ کتاب مستقل و مشترک چاپ شده در حوزه های ادبی و دو کتاب علمی در آستانه چاپ در زمینه فیتوشیمی و آینده نگری و نیز همکاری در نگارش فیلمنامه و نماهنگ موسیقی. افتخار همکاری با انتشارات وزین حوزه مشق و دریافت عنوان ((کتاب سال)) ۱۳۹۸ و ((بزرگ معنوی)) سال ۱۴۰۰ از سوی مدیریت محترم انتشارات حوزه مشق.
۲/علاقه ی شما به ادبیات از چه زمانی شروع شد؟
از اوایل نوجوانی، با خواندن کتاب های عزیز نسین، طنزنویس شهیر ترک، جرقه های نوشتن در من آغاز گشت و اولین نوشته هایم به سبک کاریکلماتور با عنوان ((حرفهای دونبش)) در سال ۱۳۷۰در مجله طنز و کاریکاتور به مدیریت استاد جواد علیزاده به چاپ رسید و کاملاً بخاطر میآورم که آن شب از خوشحالی تا صبح نخوابیدم. بعدها با خواندن اشعار فروغ فرخزاد، رهی معیری و امیر هوشنگ ابتهاج، به سمت اشعار عاشقانه روی آوردم و به تدریج با تلفیق طنز و شعر، اشعار طنز بسیاری به ثبت رساندم که در جشنواره های مختلف هنری، برگزیده و مورد استقبال قرار گرفته بود.
۳/از چه زمانی شعر گفتن برای شما جدی شد؟
از دوره دبیرستان با تشویق داییام، استاد مهدی مرتضوی که از شاعران به نام استان مازندران و کشور هستند، شعر را به شکل جدی ادامه داده و خصوصاً در حوزه طنز سیاه و انتقادی فعالیت داشتم.
۴/نظر خانواده در مورد شعر گفتن شما چه بود؟
با توجه به اینکه شعر و هنر به نوعی در خانواده ما موروثی بوده است، خانواده ام کاملاً همسو با بنده بوده و پس از ازدواج نیز، همسرم که خود هنرمند و صاحب قلم میباشد، بزرگترین مشوق بنده در این راه بوده است.
۵/در چه قالب هایی می نویسید ؟
داستان طنز و کاریکلماتور، شعر طنز سیاه و انتقادی، اشعار عاشقانه
۶/در بین شاعران بعد از انقلاب کدام را موفق میدانید؟
شعرای بسیاری را میتوان نام برد اما از میان شعرایی که تا همین چند سال گذشته در قید حیات بوده اند و یا همچنان هستند، با نوشته های استاد امیرهوشنگ ابتهاج، استاد معینی کرمانشاهی و استاد شفیعی کدکنی بیشترین ارتباط حسی را برقرار کردم و در میان طنز نویسان معاصر نیز آثار استاد جواد علیزاده، استاد احمد عربانی و استاد جمشید عظیمی نژاد، موفقترین بوده و تاثیر بهسزایی نیز درسبک نوشتاری بنده داشته اند.
۷/به نظر شما شعر گفتن قابل یاد گرفتن یا ذاتی است؟
برای زایش هنر، بدون شک نیاز به بستر ذوق و استعداد و احساس ناب و انتخاب مسیر درست میباشد و هنر برایند شکفته شدن استعداد ذاتی و آموزش صحیح و انگیزه و بیان احساس در شکل یک نوشته یا خلق یک اثر هنری میباشد. بنابراین استعداد و یادگیری و آموختن، ارکان اساسی پیشرفت میباشند.
۸/موضوعات و مضامین آثارتان بیشتر چیست؟
طنز انتقادی وسیاه با بیان مشکلات جامعه به زبان طنز، مانند گرانی و تبعیض و بیکاری. همچنین اشعار عاشقانه و ترانه نیز بخش زیادی از نوشتارم را به خود اختصاص داده است.
۹/آثار چه شاعرانی را بیشتر مطالعه میکنید و در سرودن تحت تاثیر کدام شاعر هستید؟
آثار فروغ فرخزاد، رهی معیری و امیرهوشنگ ابتهاج را بارها خواندهام و در نوشته هایم از آن بسیار الهام گرفتم و در حوزه طنز نیز آثار عزیز نسین و کاریکلماتورهای پرویز شاپور بخش زیادی از سبک نوشتاری من را تحت تاثیر خود قرار داده اند.
۱۰/به عنوان یک شاعر انتظار دارید در شعر به چه افقی دست پیدا کنید؟
بدون شک، بیان دردهای جامعه و مشکلات مردم با زبان طنز را والاترین تکلیف و هدف خود میدانم و آرزومند پایان روزگاران تلخ برای مردمان ایرانزمین هستم. همچنین قصد نگارش فیلمنامه ای بلند به زبان طنز در حوزه کودک و نوجوان را داشته و امیدوارم روزی نوشتن آن را تکمیل و به مرحله ساخت برسانم.
۱۱/چه آثاری از شما به چاپ رسیده و در چه جشنواره هایی شرکت کرده و برگزیده شده اید؟
در جشنواره های متعدد دانشجویی و کشوری جزو برگزیدگان و برندگان بودم که مهمترین آنها جشنواره فرهنگی ادبی دانشجویان کشور(۱۳۷۷) و نخستین جشنواره طنز دانشجویان کشور(۱۳۷۷) می باشد. مهمترین نوشته های بنده نیز در نشریات طنز، خصوصاً مجله وزین ((طنز و کاریکاتور)) به چاپ رسیده است و البته آثار متعددی نیز در نشریات دانشجویی به چاپ رسیده است. در حوزه کتاب نیز میتوان از کتاب مستقل ((چالش قلم)) در حوزه طنز سیاه و کاریکلماتور(کتاب سال ۱۳۹۸) و کتابهای مشترک ((پرواز احساس))، ((روزهای عاشقی)) و ((طاعون اعتیاد)) و نیز کتاب های علمی در دست چاپ ((شیمی دارویی توتون)) و ((NBIC پارادایم آینده)) نام برد.
۱۲/انجمن ها چه تاثیری بر شعر شما گذاشته است؟
انجمن ها محل بحث و گفتگو و نقد و بررسی آثار ادبی و هنری میباشند و نقش بسیار پررنگی در بلوغ استعداد هنری و شناخت نقاط قوت و ضعف آثار و همچنین تکمیل دانش و فنون در هر زمینه میباشد و بدون شک حضور در انجمن ها و محافل ادبی تاثیر بهسزایی در کیفیت نوشته های بنده داشته است.
در پایان یکی از شعر هاتون رو برای ما بنویسید.
جفا
دلم نالان و این، من که اسیرم
در این تنهاییِ خاموش دیده
به یاد آنکه روزی عاشقم خواند
به آوای پریشانی کشیده
به آن چشم خمار بی رقیبت
حدیث عشق را بی پرده دیدم
وزآن جام شراب دیده سوزش
غم مستی و ویرانی چشیدم
چه ساده و چه تنها و چه بی باک
طریق عشق تو گامی نهادم
دریغ و دردِ آن سیمای مستم
که پای جام چشمان تو دادم
اگرچه بس جفا کردی به جانم
به یاد مهر تو سوزم به هر دم
زهی غافل که روزی دست تقدیر
رساند برتو نیز چون من، ره غم